انا لله و انا الیه راجعون

بازگشت همه به سوی اوست

سیدحیدر عادلی فرزند مرحوم استاد حاج سیدکاظم عادلی بلخابی در اثر سانحه ترافیکی در مرکز ولایت سرپل در سن 32 سالگی دار فانی را وداع گفت و خانواده، دوستان و اصحاب معارف را به سوگ نشاند.

مختصری از زندگی نامه مرحوم سید حیدر عادلی

        سید حیدر عادلی در سال 1361 در یک خانواده روحانی و علم دوست ، در قریه چایله، واقع در مرکز ولسوالی بلخاب متولدشد. ایشان آخرین فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمین استاد حاج سید کاظم عادلی بود.  حاج سید کاظم عادلی، سومین فرزند مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید محمد عادل بودند. مرحوم آقای عادل یکی از چهره های بر جسته علمی در بلخاب و وکیل و نماینده مرحوم آیت الله العظمی ابوالحسن اصفهانی در افغانستان بودند. فرزندان آقای عادل نیز همه اهل علم و فضیلت بوده و هستند که یکی از آنها مرحوم حاج سیدکاظم عادلی بود و در سال 1382 پس از سالها تلاش ثمر بخش در راه اشاعه فرهنگ ناب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، در شب ششم محرم و در حالی که در مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) جهت سخنرانی در حسنیه حضور داشت، دعوت حق را لبیک گفت و جنازه اش را از حسینیه به خانه منتقل کردند و با حضور گسترده مردم بلخاب و در میان انبوه عزاداران به تشیع و به خاک سپرده شد. هم اکنون آرامگاهش به زیارتگاه مردم بلخاب تبدیل شده است. 

حاج سید کاظم عادلی یکی از علمای برجسته و معروف زمان خود در بلخاب و  ولایت سرپل به شمار می رفت. ایشان تحصیلات خود را در حوزات علمیه بلخاب، مشهد و نجف اشرف سپری کرد و از محضر بزگانی چون ادیب نیشابوری، آیت الله مدنی، آیت الله حکیم و آیت الله خوئی و... کسب علم کرد. و در سال 1336 هجری شمسی به وطن بازگشت. از آن زمان به بعد تا واپسین لحظات حیات پر بارش در مدارس علمیه شیعه در مناطق مختلفی از ولایت سرپل به تدریس علوم دینی مشغول بود.

       مرحوم حاج سید کاظم عادلی یکی از علمای متقی، دلسوز، خدمت گزار در منطقه به شمار می رفت و یکی از شخصیت های برجسته، مورد تأیید و اعتماد مراجع عظام تقلید شیعه در افغانستان بود.  ایشان وکیل و نماینده حضرت امام خمینی (ره) در بلخاب بودند. استاد حاج سید کاظم عادلی علاوه بر تدریس علوم دینی ، به تبلیغ و ارشاد مردم نیز می پرداخت و از بیان رسا و جذابی هم بهره مند بود . در جهاد مردم مسلمان افغانستان علیه اشغال گران نیز همواره نقش فعال و برجسته داشته است.

      سید حیدر عادلی در چنین خانواده بزرگ، پرهیزگار و علم دوست دیده به جهان گشود و در آغوش چنین خانواده ای پروش یافت. در آن زمان افغانستان گرفتار جنگ و درگیری بود و بلخاب تبدیل به یکی از مراکز مهم مقاومت علیه متجاوزین گردیده بود.  دوران کودکی را در شرایط سختی کذراند  و  در سال 1368 شامل مکتب شد و تحصیلات ابتدایی را تا صنف هفتم در لیسه سیدجمال الدین سپری کرد.

      سیدحیدر در سال 1376 به منظور ادامه تحصیل به جمهوری اسلامی ایران سفر کرد، اما به علت نداشتن مدارک تحصیلی و اقامتی زمینه تحصیل برایش فراهم نشد. ولی او از هر فرصتی برای آموزش و ارتقای سطح آگاهی خود استفاده می کرد. و لذا در قالب سپاه حضرت محمد رسول الله (ص)وارد پادگان آموزشی ، در تربت جام گردید و بعد از گذراندن یک دوره آموزشی، در سال 1379 به منظور مبارزه با گروک تروریستی طالبان به افغانستان بر گشت . او با درایتی که داشت به خوبی دریافته بود که مسأله افغانستان با جنگ حل نمی شود بلکه ریشه همه مشکلات در افغانستان، جهل و بی سوادی مردم است و لذا دوباره شامل مکتب شد و تحصیلات متوسطه را در لیسه سید جمال الدین ادامه داد.

        در سال 1382 پدرش مرحوم استاد حاج سیدکاظم عادلی دار فانی را وداع گفت و از این زمان به بعد وظیفه سید حیدر دشوار تر شد؛ زیرا هم مسئولیت اداره خانواده پدری را به عهده داشت و هم به تحصیلات خود باید ادامه می داد. ولی او هرگز نا امید نشد و از این مقطع دشوار نیز با تحمل سختی های فراوان به خوبی عبور کرد. در این دوره او نصف روز را درس می خواند و نصف روز را نیز به عنوان معلم حق التدریس در صنف های پایین تر، به تدریس می پرداخت . به همین دلیل در بلخاب مردم او را به نام «استاد سید حیدر عادلی» می شناسند.

       سید حیدر عادلی در حالی که همزمان به امر تحصیل و تدریس مشغول بود، در سال 1384 با دختر عموی خود جناب حجت الاسلام و المسلین حاج سید محمد رضا عادلی معروف به حاج مدرس که هم اکنون یکی از استوانه های علمی و مذهبی در بلخاب است ،  ازدواج کرد. اما با داشتن زن و فرزند ، تحصیل علم را نیز رها نکرد بلکه هم در لیسه سیدجمال الدین و هم در مدرسه علمیه حضرت ولی عصر واقع در مرکز بلخاب به تحصیلات خود ادامه داد. او در سال 1386 با فراغت از صنف دوازدهم مکتب، شامل امتحانات کنکور گردید و با کسب نمرات عالی در دانشگاه جوزجان، در فاکولته ساینس در بخش بیولوژی پذیرفته شد. در شبرغان نیز همزمان با تحصیل در فاکولته ساینس ، به دروس علوم دینی نیز ادامه داد و همواره یکی از طلاب ممتاز مدرسه علمیه اهل بیت(ع) محسوب می شد که اساتید و شاگردان آن مدرسه می دانند.

          سید حیدر عادلی در سال 1390 از دانشگاه جوزجان فارغ التحصیل شد و درجه لیسانس خود را در رشته بیولوژی با نمره «کَدری» ؛ یعنی با معدل بالاتر از نود دریافت کرد. او به این خاطر سعی داشت با نمره «کَدر» فارغ التحصیل شود که تا بتواند مطابق قوانین و ضوابط آموزشی در افغانستان، استاد دانشکاه شود. ایشان به دوستان دانشجویش نیز همیشه سفارش می کرد که با نمره «کدر» فارغ التحصیل شوند تا بتوانند در مراکز آموزشی به حیث استاد شامل وظیفه شوند و از آن طریق مصدر خدمت واقع شوند .

          سیدحیدر عادلی پس از فراغت از دانشگاه، با تحمل مشکلات فراوان ، با شرکت در رقابت آزاد و با گذراندن امتحانات سخت در کابل توانست  به عنوان سوپروایزر مرکز ساینس ریاست معارف ولایت سرپل شامل خدمت دولتی شود که وظیفه آن ارتقای سطح علمی و مهارتی معلمین و نیز نظارت بر روند تدریس آنان و ارزیابی پیشرفت تحصیلی شاگردان مکاتب  است.  وی بسیار علاقمند بود تحصیلاتش را تا مدارج بالاتر  ادامه دهد .

       ایشان تا ساعت یازده و نیم قبل از ظهر روز دوشنبه 24/6/1393 در همین وظیفه مشغول خدمت بود. اما در این روز به منظور طی مراحل کردن بعضی امور ادری به اداره مستوفیت رفته و  در موقع بازگشت از اداره مستوفیت، به طرف ریاست معارف ، با یک دستگاه آمبولانس متعلق به اردوی ملی که از مسیر خود منحرف گردیده بود، برخورد کرده، مظلومانه به دیار باقی شتافت و خانواده ، دوستان و جامعه فرهنگی افغانستان را به سوگ نشاند.

   مرحوم سید حیدر عادلی در یاد داشتی که در صفحه فیس بوک از خود به یادگار گذاشته ، اینگونه نوشته است:

«اینجانب سید حیدر عادلی فرزند سید کاظم عادلی در سال 1386 از لیسه سیدجمال الدین ولسوالی بلخاب فارغ التحصیل گردیدم و در سال 1390 از فاکولته ساینس پوهنتون جوزجان فارغ التحصیل شدم. دوستان عزیز، سلام! امیدوارم همیشه خوش و خندان باشید و روزهای خوشی را سپری کنید. شما برای من بسیار ارزشمند هستید ، امیدوارم من هم بتوانم مصدر خدمات مفید برای تمام دوستانم قرار بگیرم. »

از مرحوم سید حیدر عادلی چهار طفل به جا مانده که بزرگ آنها هشت ساله و کوچکشان سه ماهه است. روحش شاد و یادش گرامی باد.

***